Producenci mieli nadzieję, że w głównych rolach wystąpią Matt Damon, Ben Affleck i Gwyneth Paltrow, jednak było to niemożliwe z powodu konfliktu między Damonem i Paltrow.
Ashton Kutcher stracił rolę Danny'ego Walkera na rzecz Josha Hartnetta.
James Marsden, Leonardo DiCaprio oraz James Caviezel byli brani pod uwagę przy obsadzeniu roli Rafe'a McCawley'a.
Adrien Brody rozważał możliwość zagrania Reda Winkle'a, ale uznał, że rola jest zbyt mała.
Charlize Theron odrzuciła główną rolę żeńską na rzecz filmu "Słodki listopad".
Michael Bay cztery razy rezygnował z projektu z powodu przeróżnych kłótni.
Cate Blanchett i Robin Wright były brane pod uwagę do roli Evelyn Johnson, którą ostatecznie zagrała Kate Beckinsale.
Kevin Costner odrzucił możliwość wcielenia się w postać Jamesa "Jimmy'ego" Doolittle'a.
Gene Hackman był brany pod uwagę do roli prezydenta Franklina Roosevelta. Ostatecznie angaż otrzymał Jon Voight.
Rola Dannyego Walkera była oferowana Wesowi Bentley'owi.
Michael Fassbender ubiegał się o zagranie jednej z głównych ról. Jak sam później przyznał, był to pierwszy film, gdzie udał się na casting.
Podczas sceny startu bombowców B25 eskadry podpułkownika Doolittle'a z lotniskowca Hornet, Rafe McCawley i podpułkownik Doolittle lecą samolotami o tym samym numerze (02267). W obydwu scenach "grał" po prostu ten sam samolot, któremu zapomniano zmienić numer...
Podczas sceny startu japońskiej eskadry do ataku na Pearl Harbor można przez ułamek sekundy zobaczyć samolot ekipy filmowej.
Gdy japońskie myśliwce "Zero" ścigają samolot Rafe'a, można zobaczyć, że najbliższy myśliwiec ma zamontowaną na kadłubie kamerę, służącą do zdjęć lotniczych.
Kiedy Rafe i Danny rozmawiają na plaży, kolor nieba zmienia się pomiędzy ujęciami.
Evelyn daje Rafe'owi swój szal, kiedy się z nim żegna. Szal znika i pojawia się pomiędzy ujęciami.
Evelyn i pozostałe pielęgniarki noszą bikini, tymczasem ten rodzaj kostiumu kąpielowego pojawił się dopiero w 1946 roku.
Kiedy Rafe walczy o Anglię i jego samolot wpada do wody, jest środek dnia. Ale kiedy wydostaje się na powierzchnię, jest już ciemno.
Kiedy Kapitan podchodzi do telefonu i podnosi słuchawkę, można dostrzec, że aparat nie jest do niczego podłączony.
Kiedy Danny wznosi toast za Rafe'a, etykieta butelki nie pochodzi z lat czterdziestych tylko z późniejszego okresu.
W scenie ataku na Pearl Harbor, kiedy ludzie skaczą z okrętów, można dostrzec przebranego za marynarza członka ekipy filmowej z kamerą w ręku.
Kiedy Rafe idzie do hotelu, chcąc powiedzieć Evelyn, że wylatuje do Anglii, na dworze jest ciemno. Kiedy znajduje się w hotelu, na zewnątrz jest jasno.
Kiedy Rafe idzie do hotelu żeby powiedzieć Evelyn, że jedzie do Anglii; można zobaczyć zupełnie współczesny przystanek autobusowy.
W pierwszej scenie z dorosłymi Rafem i Dannym na Long Island widać tam potężne wzgórza. Tymczasem na Long Island nie ma takich wzgórz.
Kiedy Danny i Rafe walczą w powietrzu z Japończykami, przelatują nad Waiawa Naval Communications Stadion i należącymi do niego ogromnymi antenami satelitarnymi. W roku 1941 nie było jeszcze anten satelitarnych.
Kiedy Rafe otwiera butelkę szampana i korek wystrzela mu w nos, z nosa leci krew. Kiedy kamera wraca do filmowania Rafe'a po krwi nie ma śladu.
W filmie pojawia się stara motorówka. Akcja filmu ma miejsce w 1941 roku, motorówka to rocznik 1955-1958 model Chris Craft Kapri.
W filmie jest napisane, że sceny na Long Island odbywają się w "Mitchell Field" tymczasem poprawna pisownia tej nazwy to "Mitchel Field."
Jedno ze szpiegowskich zdjęć Japończyków ukazuje okręt North Karolina, którego w owym czasie nie było w Pearl Harbor.
W scenie, w której Rafe dostaje medal nad jego ramieniem można dostrzec kamerę.
Po tym jak Rafe rani się korkiem od szampana, Evelyn przykłada mu do nosa śnieg, Potem zaraz go usuwa. Jednak w następnym ujęciu na nosie Rafe'a znowu jest śnieg.
W trakcie bitwy o Anglię kiedy Rafe spada do morza i nie potrafi otworzyć szyby strzela do niej z pistoletu wybijając w niej dziury. Jednak na zbliżeniach szyby nie ma dziur.
W rzeczywistości kiedy rozpoczął się atak Dorrie Miller nie niósł eleganckiego serwisu do kawy, ale worek z praniem.
W trakcie kontroli wzroku Rafe ma problemy z odczytywaniem liter. Jednak potem nie ma problemu z pisaniem do Evelyn i odczytywaniem jej listów.
W filmie pielęgniarki są bardzo mocno wymalowane tymczasem w tamtych czasach zabraniano im zbyt dużej ilości makijażu w trakcie pełnienia obowiązków.
Kiedy Rafe i Danny lądują i wychodzą ze swoich myśliwców zostawiają je otwarte. Jednak w następnym ujęciu widać, że są zamknięte.
Kiedy Rafe mówi "Why the hell is the navy practicing this early on a Sunday morning?" ruch jego ust nie pokrywa się z dźwiękiem.
Latając w Wielkiej Brytanii w "Dywizjonie Orłów", Rafe lata na Spitfire'ach z oznaczeniem kodowym RF. W rzeczywistości były to oznaczenia Polskiego Dwyzjonu 303, który w owym czasie latał na samolotach Hawker Hurricane.
Kiedy dziewczyna Rafe'a czeka na niego na peronie na pociągu za jej plecami widnieje napis Silver Horizon. Jednak, kiedy Rafe patrzy na swoją dziewczynę tego napisu nie ma.
Kiedy Rafe zabiera Evelyn samochodem na plaże w tle można dostrzec członka ekipy filmowej odbijającego się w karoserii samochodu.
Kiedy Rafe powraca i pije z kolegami drinki ułożenie jego palców na szklance zmienia się radykalnie między ujęciami.
W scenie, w której mali Rafe i Danny siedzą w prawdziwym samolocie widać cień operatora kamery.
Po scenie miłosnej Danny i Evelyn rozmawiają. W jednym ujęciu chłopak kładzie głowę na Ramieniu Evelyn, a w kolejnym ma głowę opartą na ręce
Kiedy jeden z pilotów "dumy Pacyfiku" maluje kobietę na swoim samolocie najpierw czyni to prawa ręką potem lewą a kolejnym ujęciu znów prawą.
Kiedy Rafe mówi Danny'emu o wyjeździe do Anglii pozycja Danny'ego zmienia się między ujęciami. Najpierw stoi z boku ciężarówki a następnie naprzeciw niej.
Kiedy Rafe siedzi w samolocie i usiłuje pozbyć się nieprzyjaciela siedzącego mu na ogonie jest bardzo spocony. W kolejnym ujęciu nie jest wcale spocony.
Kiedy Danny i Evelyn wybierają się na przejażdżkę P-40 rozmawiają ze sobą ściszonymi romantycznymi głosami. Rzeczywistości musieliby do siebie krzyczeć żeby przekrzyczeć warkot silnika.
W trakcie ataku japoński samolot uderza w wieżę. To krótkie ujęcie, ale można dostrzec, że to co uderza w wieżę to amerykański P-40 z japońskimi oznaczeniami.
Kiedy Rafe pierwszy raz stawia się w bazie Raf-u dwa Spity mają takie same oznaczenia, co jest niedopuszczalne w rzeczywistości.
Kiedy Samolot Rafe'a ląduje na pokładzie statku, pokład jest zupełnie pusty chociaż powinno tam być jeszcze 14 maszyn.
Kiedy ciało martwej Betty jest układane na kupce innych ciał aktorka mruga dwa razy oczami.
Kiedy ciało martwej Betty jest układane na kupce ciał, jeden z mężczyzn ułożonych na kupce martwych ciał oddycha.
Kiedy Rafe i Evelyn są na łodzi widać, że dziewczyna ma pomalowane oczy cieniem w ciemnym kolorze. W kolejnym ujęciu kolor makijażu się zmienia na jaśniejsze barwy. W następnym - ponownie jest ciemny.
W czasie bitwy o Anglię, Rafe pisze list do Evelyne, choć wielokrotnie zaznaczane było, że jest on analfabetą.
Na jednym z ujęć widoczne są urządzenia klimatyzacyjne na dachu Białego Domu.
Na tablicach rejestracyjnych jednego z pojazdów widnieje rok 1943. Akcja filmu dzieje się w 1941 roku.
Gdy pancernik Oklahoma przewraca się na bok, można zauważyć, że łańcuchy od kotwic są nieruchome. W tej sytuacji łańcuch z kotwicą ważącą ponad 100kg powinien opaść w stronę wody.
Sceny na farmie w stanie Tennessee (USA) były kręcone w Somis (Kalifornia, USA). Aby miasto wyglądało na takie jak w Tennessee, pięć miesięcy przed rozpoczęciem zdjęć posiano tam kukurydzę.
W scenie ataku na Tokio wykorzystano fabrykę stali w Gary (Indiana, USA).
Sceny na zewnątrz szpitala kręcone były w "Palm Circle" w Forcie Shafter (Hawaje, USA).
Start samolotów przed atakiem na Tokio miał miejsce na okręcie USS Constellation u wybrzeży San Diego (Kalifornia, USA).
Film kręcono w Dover, Lydd, Duxford, Eastbourne (Anglia, Wielka Brytania), Rosarito (Meksyk), Pearl Harbor (Hawaje, USA), Burbank, Santa Clarita, Camarillo, Long Beach, Los Angeles, Newhall, Port Hueneme, San Bernardino, San Diego, Tustin, Campo (Kalifornia, USA), Gary (Indiana, USA), Corpus Christi, Houston, La Porte (Teksas, USA) i na lotnisku w Jean (Nevada, USA).
Realizacja "Pearl Harbor" była spełnieniem marzeń producenta Jerryego Bruckheimera i reżysera Michaela Baya. Wielu z twórców filmu - w tym Bruckheimer, Bay i odtwórca jednej z głównych ról Ben Affleck - zgodziło się na obniżkę gaż, byle tylko pozyskać fundusze na stworzenie filmu.
Osiem tygodni zajęło ekipie zbudowanie repliki okrętu USS Oklahoma.
Scenariusz na początku nosił nazwę "Tennessee" i został sprzedany wytwórni Disneya za 2 miliony dolarów.
Przygotowując się do roli Alec Baldwin spędził trochę czasu w symulatorze lotów w Fort Rucker w stanie Alabama (USA).
W filmie okręt USS Missouri został wykorzystany jako kilka okrętów.
Podczas zdjęć rozbił się jeden z japońskich samolotów. Na szczęście pilot w porę zdążył uciec. Nakręcone podczas wypadku zdjęcia wykorzystano w filmie.
Dwa japońskie samoloty A6M2 (Zera) zostały stworzone specjalnie na potrzeby filmu w fabryce "Strela" w Rosji, która specjalizuje się w odtwarzaniu sprzętu wojskowego z czasów drugiej wojny światowej.
Fragment w którym marynarze stoją na apelu, Nadiya wykorzystała w swoim teledysku do "Si Loin De Vous".
Film kręcono od 10 kwietnia do 15 września 2000 roku.