Ojć w moim przypadku jest dokładnie tak samo. Istnieją filmy do których można wracać nieustannie i nie tracą na wartości.

Może dorównał dlatego, że książka powstała na podstawie genialnego filmu ;) to niesamowite, że znając cały film prawie na pamięć nadal po jego obejrzeniu, czuję się tak inaczej i tak silnie trwają przy mnie emocje po seansie, nadal daje do myślenia. Takie filmy powinno się tworzyć ! :)

Wczoraj "wróciłem" do kapitana i dzieciaków stojących na biurkach ;) Dyscyplina samobójcy do ostatnich momentów wydaje się samodyscypliną niemiecką, nawet jego żelazny ojciec wydaje się z kamienia, a jednak rozczula się gdy widzi go martwego...

Przekazywanie wiedzy w niekonwencjonalny sposób ma tyle samo wrogów ilu zwolenników, w swojej starej szkole miałem jedną taka postać, pani nauczała muzyki, w sposób odmienny od reszty nie trzymała się kurczowo programu. Niestety podobnie jak Robin, straciła dość szybko pracę....

Też wróciłem do filmu po latach. Trochę z sentymentu, trochę żeby zobaczyć, czy film wytrzymuje próbę czasu. I nie wytrzymuje - robi jeszcze większe wrażenie, niż poprzednim razem.

Zabawne też, że po latach człowiek zaczyna sobie zdawać sprawę, jak wiele zawdzięcza swoim nauczycielom. Może nie zawsze o nich dobrze myśleliśmy, może czasem gnębili, na pewno nie raz zdarzyło się nam pomyśleć, że byli niesprawiedliwi. Ale jednak okazuje się, że w jakimś sensie człowieka ukształtowali. No przynajmniej ja mam takie odczucia.

Polecam wszystkim film. I pozdrowienia dla wszystkich belfrów. Szczególnie dla tych, who give a shit.

Haha, ja jako belfer pozdrawiam :) I przyznaję, że ten film popchnął mnie do wybrania tego zawodu. Większość ludzi zapomina, że to nie jest ważne, czy jest się młodym czy dorosłym. Każdemu człowiekowi należy się możliwość dokonywania własnych wyborów i własnej drogi życiowej.

I give a shit ;)